Het grote voordeel van overnachten in zo’n Engels danwel Schots Bed and Breakfast is zeker het ontbijt. Op gebakken ei, toast, worstjes, enorme stukken bacon, fruit, yoghurt en veel nog meer fiets je moeiteloos tot aan de lunch. Zeker als de gruwelgerechten haggis (schapendarmen) en black pudding (varkensbloed) ook op het menu staan. Die vullen extra goed.
In de stromende regen (zo’n dag wordt het) klimmen we over de drukke A weg naar de top van een heuvel die hier Rest and be Thankful heet. Wij zijn vooral thankful als we het dorpje Inverary binnenrijden waar we bij de plaatselijke herberg kunnen uitdruppen en warm lunchen. Het is zo’n typische Schotse dag: met 7 graden op de thermometer en zonder harde tegenwind zijn we eigenlijk heel tevreden. Alleeen jammer van de stromende regen.
De volgende dag fietsen we nog een heel eind over de drukke A weg. De Engelsen gedragen zich meestal als gentlemen and ladies in het verkeer. We worden pas ingehaald als het veilig kan. Gevolg is wel dat zich op dit soort verrassend smalle wegen dan al heel snel files van 10 – 15 auto’s achter ons vormen terwijl wij met 10 km per uur een steile helling op kruipen. Hard rijden is zowiezo niet goed voor de dames en heren automobilisten want de Britse wegen, groot en klein, bevinden zich in een zeer bedenkelijke staat van onderhoud. Op BBC zien we die avond nog een lang item over de beruchte potholes!
Als we dan eindelijk weer een National Cycle Route kunnen opppakken zijn we extra blij. Weg van het verkeer ontspannen trappen over een oude spoorbaan of achterafweggetjes.
Fietsen over een oude spoorbaan inclusief gratis views
Als fietser heb je dan ook nog eens vaak de mooiste uitzichten, zoals op het zeekasteel Castle Stalker uit 1350. Toen waren de Britse wegen ook al zo beroerd en was de controle over de zeewegen dus extra belangrijk.
Toen zeewegen ook al heel belangrijk waren bouwden de Schotten Castle Stalker
De dagen zijn koud en als je je tentje opzet op een leuke boerencamping op het platteland zijn de nachten nog veel kouder. We hebben een extra isolerende liner in onze zomerslaapzak maar trekken ook sokken aan en doen een muts op voor we naart bed gaan. En als het écht slecht weer is verwennen we omszelf met een benb. Al was het alleen maar voor het ontbijt.
Net National Cycle Network is een zegen voor elke fietser
Leuke boerencamping met schuilhuisje voor de fietsers
De fietsroute naar big city Fort William stuurt ons heel slim twee keer met het veer over. Daardoor vermijden we de wezenloos drukke A82 met z’n honderden potholes en fietsen met schitterende lochviews over een fietspadbreed weggetje. Daar houden wij van!
In Fort William hebben we onzelf een rustdag beloofd. Die gaan we niet besteden aan een ritje met de Harry Potter stoomtrein over het Harry Potter viaduct of andere toeristische onzin maar vooral aan lummelen en aan op een bankje in de zon zitten. In FW wemelt het van de wandelaars met enorme rugzakken. Geen wonder want je kunt er de hoogste berg van de UK beklimmen (Ben Nevis 1345 m) en de West Highland Way wandelroute eindigt hier.
Voor de Harry Potter fans 😉
De avond voor we naar Skye oversteken lokken de eilanden ons al met een mooie zonsondergang
In Fort William zitten we op iets meer dan een dagrit van de Islands. We zijn van plan om via Skye naar de Hebriden over te steken. En die tocht begint in het havenstadje Malaig. Als we ons kaartje kopen (fiets mee is gratis!) krijgen we te horen dat de veerboot naar Skye die ochtend niet vaart. Vanwege eb en vloed, wordt ons uitgelegd. Logisch want dat is natuurlijk iets buitengewoon onvoorspelbaars 😉 in Schotland.
Een fiets mag gratis mee naar Skye
Een fiets kan eigenlijk altijd mee en dat blijkt ook nu weer een voordeel. Tientallen campers (daar zijn er hier heel veel van) worden bij de veerboot weggestuurd: geen reservering? Dan kunt u heel misschien morgenmiddag mee! If you are lucky. En dat allemaal vanwege eb en vloed.
Na een half uur varen duwen we de fietsen de kade van Armadale op. Welcome to Skye!
