van El Chorro naar huis

de Spaanse spoorwegen nemen je fiets gratis mee maar stellen een maximum van drie fietsen per trein.

De titel van dit bericht had eigenlijk  “Over scheuren en scheurtjes”  moeten zijn. De gescheurde velg van Paul’s achterwiel gooide roet in eten. De twee laatste dagen kunnen we niet fietsen en verplaatsen we ons per trein van Ronda via El Chorro naar eindpunt Malaga.  Want het is wel heel prettig als die velg heel blijft voor de rit van het station naar ons hotel (10 km) en de allerlaatste rit van het hotel naar het vliegveld (6 km).  Paul fietst extra voorzichtig en vermijdt kuilen en hobbels. De scheur is de afgelopen dagen maar een klein beetje gegroeid dus dat geeft goede hoop!

Over de boulevard van Malaga loopt een kilometerslang fietspad. Helaas is het geen geweldig strandweer die dag

Donderdagochtend vroeg fietsen we de laatste kilometers naar het vliegveld. De velg houdt het! We checken in en lopen op ons gemak naar  Gate D48 om aan te sluiten bij een lange rij pensionado’s die allemaal een weekje in Torremolinos, Fuengirola en Marbella van het Spaanse strand en het weer hadden genoten. “Een week is méér dan genoeg, nu willen we graag weer naar huis”, vertrouwt een man met een rollator mij toe. Helaas, dat gaat dus niet lukken. Er zit een scheurtje 😉 in de voorruit van ons vliegtuig. Eerst moet er een ‘certified technician’ bijkomen en die keurt het gelukkig goed. Ach, met vliegtuigen is het dus eigenlijk niet anders dan met fietsen.

Nu nog inchecken…

Met meer dan een uur vertraging zien we  Malaga onder ons steeds  kleiner worden.  Het was weer mooi, ‘muchas gracias y hasta luego!’

Dit is het laatste bericht uit Andalusië.

 

 

Comments are closed.