van Ubeda naar Cordoba

Loop je naar de rand van het hooggelegen stadje Ubeda dan kijk je al snel uit over een oceaan van olijfbomen. Hier in de provincie Jaen bevinden we  ons  dan ook in het hartland van de Spaanse olijf. Veertig procent van de Spaanse olijven komt hier vandaan. Ik geloof zelfs 15% van de wereldproductie. In elk geval staan er in deze provincie ruim 60 miljoen van de bomen. De hele regio drijft op de kurk die olijfolie heet!

Met kramp in de handen van het remmen zeilen we  de volgende dag die zee  van olijfbomen op. Wat een afdaling, er lijkt geen einde aan te komen. Beneden is een rivier, zoals wel vaker na afdalingen, maar ook de eerste lekke band van deze vakantie.

lekke band plakken

Over piepkleine weggetjes, behalve olijfbomen zien we de hele dag misschien maar tien auto’s, rijden we naar de grote stad Jaen.  We logeren in een leuk AirBnb appartementje in de oude binnenstad. De smalle straatjes hier zijn zo steil dat we veel moeite hebben de fietsen naar boven te duwen.

Jaen is vooral bekend van z’n enorme kathedraal. Wij zijn geen kerkliefhebbers maar hier zijn we  toch wel even erg van onder de indruk. De enorme koepel, de zilveren kunstschatten in de kelders, de van goud stralende kapellen in de zijbeuken.

als je naar boven kijkt in de grote kathedraal van Jaen kijk je recht de hemel in.

het begin van de Via Verde del Aceite

En dan? Dan begint een van de hoogtepunten van deze tocht. De rit over de Via Verde del Aceite. De Groene Weg van de Olijfolie. Ooit begin 19e eeuw liep er een spoorlijn van Jaen 120 km naar het zuidwesten. Om al die olijven te vervoeren. Nu is het een fantastische fietsroute. En omdat treinen niet goed kunnen klimmen is de hele route vlak of stijgt maar zeer bescheiden. Je steekt brede dalen over via enorme stalen viaducten, gaat door tunnels door de heuvels in plaats van er boven over en heel soms hoor je ergens in de verte het verkeer over een drukke weg gonzen. En weer door een oceaan aan olijfboompjes dus.  Heerlijk ontspannend, rustig doortrappen. Dit is fietsen zoals het bedoeld is :-).

Onderweg steek je moeiteloos diepe dalen over via viaducten die nog in 1890 door een Frans bedrijf zijn aangelegd

die oude spoorbaan passeert ook het witte stadje Zuheros.

Langzaam daalt de spoorlijn af de Sierra uit. De vergezichten worden minder wijds en voor je het weet is het allemaal al weer voorbij. Jammer, want het fietste daar zo lekker. We trappen nog een dag door en rijden dan over een netwerk van fietspaden, dwars door het centrum, de grote stad Cordoba binnen.

Maar daarover een volgende keer meer…

En tot slot nog een tip: wil je automatisch op de hoogte blijven van onze fietsavonturen? Meld je dan aan voor de emailservice.  Zodra er hier een nieuw bericht verschijnt krijg jij email. Opzeggen kan ook makkelijk.

Comments are closed.